Komentarze: 0
Witam wszystkich bardzo serdecznie...
Niestety ale nie mam dzisiaj ochoty pisać niczego o sobie, bo ostatnio stwieerdziam że nie jestem ważna na tym świecie. sdla paru osób na pewno jestem, no ale nie moge się porównywac do papieża czy Matki Teresy... Gdybym bya kimś takim mogabym tu pisać i pisac... :P no ale może kiedyś to się zmieni.
Dzisiaj doszam do ciekawego wniosku. wszyscy, nie patrząc na wiek, peć, poziom inteligencji, kulture i zwyczaje,zastanawiamy sie nad miością, jej brakiem i lękiem przed nią. Nie wierze, ze nigdy nie zdażyo Ci się siedząc nad upiornie trudnymi zadaniami z matematyki zacząć rozmyslać o nowej sympati... albo o jej braku... :) tak już po prostu jest i ten kto się do tego nie przyznaje najzwyczaj w świecie jest tchórzem i kamcą... Albo ewentualnie urodzi sie bez serca. Potrzebujemy miości! ona po prostu bya jest i zawsze bedzie. Nie bójmy sie jej. Owszem, z powodu miości można a czasami nawet należy cierpiec, ale to nie znaczy żę przez odrobine bólu trzeba z nioej rezygnować...
pozdrawiam cieplutko.
:*